یک مکان و یک گریزگاه :: فلسفه‌ی عطر زلف‌های او

یک مکان و یک گریزگاه

۹۵/۰۲/۱۱

Ejaz

نظرات (۱)

۱۸ ارديبهشت ۹۵ ، ۱۳:۲۰

نسیما ...

سلام

چه قشنگه دریا...جنوب و شمالش هم فرقی نداره.مهم اینه که دریاست.

۲۳ ارديبهشت ۹۵، ۰۰:۲۹

پاسخ:

سلام.

دریا پابند میکنه متاسفانه، میشه خواب و زندگیِ آدم، وقتی ترکش می‌کنی تا مدت‌ها مبهوتش هستی، تا مدت‌ها خوابش را می‌بینی..

یه چیزی فراتر از واژه زیبایی..

وقتی از روی بلندی شیرجه میزنم به درون آب دریا و میروم در عمق آن.. مثلِ این است که در درون شکمِ طبیعت هستی! طبیعت که مادر همه‌مون هست و ما و هرآنچه که ازش زاده‌ام، ازش پدید آمده‌ایم. وقتی بیرون می‌آیم؛ مثل این است که تازه متولد شده و به دنیا آمده‌ایم، از جان و دلِ طبیعت، از شکم مادر همه و همه..

اقیانوس نماینده‌ی بِکْرِ طبیعت اولیه است، طبیعت دست نخورده.

دقیقا فرمایش‌تون متین و بجاست، دریا زیباست و اقیانوس شورانگیزتر و زیباتر، بازهم دریاچه‌ی بزرگ که به مثابه‌ی دریاست، دریای شمال، زیباتر است.. چون آب است، به همان پاکی و زلالی.

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

فلسفه‌ی عطر زلف‌های او

کاش هرچی می‌نوشتم، شخصیت‌هاش از توی چشم‌های بزرگش لبخند میزدن!