این زندگی کَنه از وجودمون چی میخواد؟

این ذلتِ بودنْ هدیه‌ی ناصواب کیست؟

این سرمای بی پیر،

این خورشید بی فروق،

این دریای سیاه،

این رنج های پررنگ،

این همه گریه برای چیست؟