بعضی‌ها هستن، تا چشمْ که بهشون افتاد،  یهو از دهن و لب و ذهنِ آدم این  «بیت» خارج می‌شه:

ای زمین بر قامتِ والا نگـر

زیرِ پای کیستی بالا نگر! شاه قامتان