قسم به لحظه‌ایی که طبیعت اولین نهال خشخاش را از خاک، نور، باد و انرژی شکل داد.
قسم به ساقه‌ی نازک خشخاش که شکل ابتدایی افیون را از خود عبور داد و به گُل‌گیاه خشخاش رساند.
قسم به خشخاش، قسم به قرمزی و حس چشمهای یک انسان هنگام هضم شدن شیرهی خشخاش در خونش.
قسم به نعشگی، قسم به این حس ناب طبعیت بشر.
قسم به لحظه‌ی صبح علی‌طلوع و انسانی که می‌داند شیرهی خشخاش در کابین میزش است، قسم به چایی و بسکویت شیرین بعد از فشارخون ناشی از قدرت فوق‌طبیعت خشخاش.
قسم به قلمی که در دست یک شاعر، در حین نعشگی‌ست.
قسم به نثری که نویسنده‌ی در نیمه شب هنگام نعشگی می نویسد.
قسم به دنیا
قسم به سیاره زمین
قسم به انسان
و
قسم به بوی عطر تن «تو»!
